Οι τέσσερις άξονες της βιολογικής παραγωγής

Βιοποικιλότητα (Διασφάλιση δηλαδή της ποικιλίας των ζώων και των φυτών του οικοσυστήματος)

«Βιοποικιλότητα» με απλά λόγια είναι η ποικιλία της ζωής. Το να μάθουμε όμως να διαχειριζόμαστε καλά αυτό το φυσικό πόρο είναι μια εγγύηση για την επιβίωση του ανθρώπου. Υπάρχουν διάφοροι τύποι βιοποικιλότητας. Κάποια οικοσυστήματα είναι πλουσιότερα σε είδη από άλλα. Κάποια είδη είναι πιο ικανά στο να προσαρμόζονται στις αλλαγές του περιβάλλοντος. Και υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε μια φυσική εξαφάνιση και σε αυτή που προκαλείται από τον άνθρωπο, όπως αυτή που ζούμε σήμερα.

H διατήρηση της βιοποικιλότητας εξασφαλίζει την ανάπτυξη βιώσιμων πληθυσμών και οικοσυστημάτων. Αν και ο άνθρωπος συχνά δύσκολα αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα διατήρησής της, είναι βέβαιο ότι η επιβίωσή του εξαρτάται καθοριστικά από το άμεσο αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον της βιόσφαιράς του.

Υδατικό αποτύπωμα (εξοικονόμηση νερού που χρειάζεται η ελαιοκαλλιέργεια)

Το Υδατικό Αποτύπωμα (Water Footprint) εκφράζει την ποσότητα νερού που καταναλώνεται άμεσα ή έμμεσα για την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών. Η μέτρηση του Υδατικού Αποτυπώματος είναι βασική προϋπόθεση για την ολοκληρωμένη διαχείριση του νερού, με απώτερο σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης του.

Η αλόγιστη χρήση των υδατικών πόρων έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση των υδατικών οικοσυστημάτων, τη μείωση των υδατικών αποθεμάτων και την έλλειψη  διαθέσιμου νερού για πολλές χρήσεις (ανθρώπινη κατανάλωση, γεωργία, βιομηχανική χρήση κλπ.). Η αύξηση του κόστους καθώς και η υποβάθμιση της ποιότητας του νερού αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι καταναλωτές, οι ΟΤΑ, αλλά και οι επιχειρήσεις. Η ανάλυση του Υδατικού Αποτυπώματος Προϊόντος/υπηρεσίας/επιχείρησης αποτελεί ένα απαραίτητο πρώτο βήμα για να προσδιοριστούν οι περισσότερο υδατοβόρες διεργασίες, αφενός στα πλαίσια μιας επιχείρησης και αφετέρου στην αλυσίδα προμηθειών της. Αυτό επιτρέπει την ορθολογικότερη χρήση νερού, η οποία αποβλέπει και συνδυάζει τη βελτίωση του περιβάλλοντος, τη μείωση του κόστους και τη βελτίωση της εικόνας της επιχείρησης, ιδιαίτερα σε τοπικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο.

Ενεργειακό ισοζύγιο (εξοικονόμηση φυσικών πόρων)

Φυσικοί πόροι ονομάζονται οι πηγές από τις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να πάρει υλικά ή ενέργεια για να καλύψει τις ανάγκες του. Είναι δηλαδή το σύνολο των πρωταρχικών -χωρίς την παρέμβαση του ανθρώπου-  βασικών αγαθών της Φύσης, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των βασικών αναγκών του ανθρώπου σήμερα και στο μέλλον. Στους φυσικούς πόρους περιλαμβάνονται οι ανανεώσιμες πηγές, όπως έδαφος, το δάσος, το νερό, ο αέρας, ο ήλιος,  και μη ανανεώσιμες πηγές, όπως τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), τα ραδιενεργά ορυκτά (ουράνιο, πλουτώνιο), τα μεταλλεύματα. Η τεχνολογική και βιομηχανική ανάπτυξη του 20^ου αιώνα καθιστά σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαίο το αίτημα για βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων.

Μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα

Παρά τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η οποία οδήγησε σε επιβράδυνση των οικονομιών του πλανήτη, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες, αυξάνονται συνεχώς. Μεταξύ άλλων, το διοξείδιο του άνθρακα είναι ο πιο επιβαρυντικός ρύπος που συνδέεται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας.

Η ατμόσφαιρα εμπλουτίζεται φυσικά σε CO2 α) κατά την αποικοδόμηση των νεκρών φυτικών και ζωικών οργανισμών από τους μικροοργανισμούς, β) κατά την εκπνοή των ζώων και των φυτών, γ) από τα πετρώματα (λόγω επίδρασης διαφόρων ατμοσφαιρικών παραγόντων, όπως η όξινη βροχή) και δ) από τις φυσικές ηφαιστειακές εκπομπές.

Κάθε χρόνο από το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας απορροφώνται περίπου 215 δισεκατομμύρια τόνοι. Η μισή από αυτήν την ποσότητα (110 δισεκατομμύρια τόνοι) χρησιμοποιείται στη διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης καταλήγει στους ωκεανούς.

Οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες παράγουν CO2 με τόσο ταχείς ρυθμούς, που οι φυσικές διεργασίες (φωτοσύνθεση) δεν μπορούν να απορροφήσουν. Η συνολική ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα από ανθρωπογενείς δραστηριότητες είναι περίπου 6-7 δισεκατομμύρια τόνοι ετησίως, εκ των οποίων 3 εκατομμύρια τόνοι παραμένουν στην ατμόσφαιρα ως πλεονάζουσα ποσότητα ενισχύοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου με σημαντικές για το περιβάλλον και τον άνθρωπο επιπτώσεις.