Εμείς οι Έλληνες είμαστε καλοφαγάδες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι απολαμβάνουμε το φαγητό όπως και οι πρόγονοί μας, που ήταν οι πρώτοι που δημιούργησαν την ιδέα της πίτσας. Πράγματι, το ψωμί των αρχαίων καλυπτόταν με ελαιόλαδο, βότανα και τυρί. Αυτό που έλειπε ήταν το ψήσιμο, στο οποίο οι σύγχρονοι Ιταλοί έγιναν ειδικοί, και κάπως έτσι γεννήθηκε η παγκοσμίως γνωστή πίτσα.
Η πίτσα αποτελεί το πιο διάσημο ακαταμάχητο γεύμα στα τραπέζια σπιτιών, εστιατορίων, εργένηδων, κάθε παρέας και κάθε οικογένειας. Με τυρί λευκό ή κίτρινο, με συνδυασμό γραβιέρας, φέτας και άλλων κίτρινων τυριών, με λευκή ή κόκκινη σάλτσα, με πατάτες, ντομάτες, κρεμμύδι, μπέικον, ελιές, το ζυμάρι μπορεί να φιλοξενήσει όποιο υλικό τραβάει η όρεξή μας, και να γεμίσει τις μέρες και τις νύχτες μας απόλαυση και χαρά.
Τι άλλο είναι το φαγητό εκτός από χαρά; Κάθε μας στιγμή συνοδεύεται από ένα έδεσμα ή ένα γεύμα, μάλιστα πολλές ελληνικές οικογενειακές στιγμές είναι συνδεδεμένες με το τραπέζι. Για τους πιο νέους, το τραπέζι μπορεί να σημαίνει το τραπεζάκι του σαλονιού, όπου τα κουτιά ανοίγονται με βιασύνη και τα κομμάτια της πίτσας αποχωρίζονται το ένα το άλλο με δυσκολία, αφήνοντας λιωμένο τυρί και πλούσια σάλτσα στο διάβα τους αλλά και επάνω στα βιαστικά χέρια.
Η χαρά όμως της απόλαυσης όταν ένα γεύμα είναι σπιτικό, με αγνά υλικά και με αγάπη από τον οικοδεσπότη, δεν συγκρίνεται. Γι’ αυτό κι εμείς στο Χωριό ψήνουμε τις δικές μας πίτσες, απλώνοντας τα υλικά με ιεροτελεστία, τρίβοντας τη γραβιέρα με τέχνη και τιμώντας το λευκό της φέτας σε κάθε μπουκιά.
Με φέτα, με γραβιέρα, με φρέσκο βούτυρο, με αυγά μάτια και σπανάκι, ακόμα και με ψωμί του τοστ, το μενού του Χωριό έχει πίτσα για κάθε γευστική απαίτηση.
Απλώνουμε τη ζύμη, ανάβουμε το φούρνο, βάζουμε τα πλούσια υλικά και καλή μας όρεξη!
